کد مطلب:3686
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:17
خانواده اصلاحات اخلاقياي را به من تذكر ميدهند كه اگر چه سخنانشان را بجا ميدانم اما توان ايجاد چنين اصلاحي را در خود نميبينم و اين موضوع موجب دلخوري طرفين از هم شده است لطفاً بگوييد چه بايد بكنم؟
خواهر گرامي در اين رابطه با آنچه مرقوم نموديد نكاتي را متذكر ميشويم، اولاً در مورد مسائلي كه واقعاً توان آن را نداشته باشيد هيچ مسؤوليتي متوجه شما نخواهد بود كه يكلف الله نفسا وسعها اما بايد دانست توانائيهاي انسان قابليت توسعه دارد و در هر مرحله به هر مقدار كه مقدور باشد انسان مسؤول است ثانياً در مباحث اخلاق و تهذيب نفس، آنچه متوجه انسان ميشود، مقدور انسان است هرچند ممكن است سختي داشته باشد ولي با برنامهريزي و مراقبت و محاسبهاي كه آدمي انجام ميدهد، سختي آن براي انسان به تدريج شيرين خواهد شد، ثالثاً براي اينكه سؤال شما به مورد خاص اشاره نكرده، بطور كلي ميتوان گفت: حضرت امام خميني( ، اولين شرط مجاهده با نفس و حركت به جانب خدا را تفكر ميدانند تفكر در اينكه هدف خلقت و وظيفة ما در قبال خداوند چيست، بعد از اين مرحله عزمبر بناگذاري و تعميم بر ترك معاصي و فعل واجبات و جبران آنچه از او فوت شده و بالاخره عزم بر اينكه ظاهر و باطن بر طبق شرع كند و همة اينها با مشارطه و مراقبه و محاسبه ممكن خواهد شد، مشارطه آن است كه در اول روز مثلاً شرط كند كه بر خلاف فرمودة خداوند عمل نكند و مراقبت اينكه در طي روز مواظبت بر انجام آن شرط كني و محاسبه اينكه در آخر شب حساب نفس خود را انجام دهد و ببيند چقدر موفق بوده است، و همين برنامه را ادامه دهد و اين كار گرچه در ابتدا سخت است ولي كمكم سختي آن به شيريني مبدل ميشود.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.